Dünyanın malıyız zamanın kölesi
Duyunca insanın gelmiyor ölesi
Nice güzel kulun devriyeyi senesi
Yüreğimde inceden bir ayrılık acısı
Doktor! Yine tuttu bu kalemin sancısı
Nefsimiz hep diyor ki, bana hep bana
Basu badel mevt şarabı içtik kana kana
Ne güzeldi İbrahim'le bitmek yana yana
Yüreğimde inceden bir ayrılık acısı
Doktor! Yine tuttu bu kalemin sancısı
Dünyayla buluştum altmış altı kışında
Yürek on sekiz kalem yüz bin yaşında
Kuru bir teşekkür yazsa iyiydi taşında
Yüreğimde inceden bir ayrılık acısı
Doktor! Yine tuttu bu kalemin sancısı
Bu yol aşk yoludur dönmek değil mükabil
Herkesin peşinde taşlayan başka ebabil
içimizde yaşıyor ölmedi Habil ve Kabil
Yüreğimde inceden bir ayrılık acısı
Doktor! Yine tuttu bu kalemin sancısı
Her alınan nefes sonra geri veriliyor
Sura üflenince bedenler geri diriliyor
Seccade daima kıbleye doğru seriliyor
Yüreğimde inceden bir ayrılık acısı
Doktor! Yine tuttu bu kalemin sancısı
Kayıt Tarihi : 9.7.2023 18:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!