Kalemin Işığı Şiiri - Gül Kabacaoğlu

Bir harf düşer kara tahtaya,
Bir ömür yeşerir o an.
Bir ses yükselir sınıflardan,
Geleceğe uzanır bir yol.

Sen öğretmensin…
Kalbiyle yol açan, aklıyla ışık yakan.
Karanlığa baş kaldıran,
Cahil gecelere gündüz olan...

Atatürk’ün izinde yürürsün:
O'nun fikirleriyle ses olursun,
O ses ki, cehaleti boğan bir güneş gibi
yolunuza ışık, göğünüze umut olur.

Bilginin olduğu yerde korku susar,
Kılıç paslanır, gölgeler dağılır.
Çünkü sen bilirsin ki:
Kalem kılıçtan keskindir,
Bir öğretmenin nefesi bir milleti diriltir.

Sözlerin yalnız ders değildir,
Yarınlara temel, bir çocuğa kanat,
Bir vatana nefes olur.
Her satırında özgürlüğün sesi,
Her adımında Cumhuriyet’in nefesi vardır.

Ve biz biliriz ki:
Her güçlü neslin ardında
görünmez bir kahraman vardır;
Bir öğretmen…
Sessiz, vakur, yürekli…

Bugün senin günün.
Bugün bilginin bayramı,
Kalemin direnişi,
Yüreğinin adanmışlığıdır.
Kutlu olsun öğretmenim.