Kalemin Hiç Susmasın! Şiiri - Saliha Eroğlu

Hani bazen ağlayamazsın
Gözlerin yanar da gözyaşların görünmez
İçin kan ağlarken bir damla dışa vermez
İşte bazen de öyle olur ki yazamazsın
Kelimeler sanki saklanır da diline gelmez
Duyguların çarpışır, hiçbiri ötekine yer vermez
Ne hissettiğini anlayamazsın ki yazasın
Sayfaya boş boş bakıp beyazlığına kızarsın

Boşuna demezler; kalemin hiç susmasın!
Lakin ne mümkün, gün gelir, kalem susar
Kimisi duygu tükendiğinden dinlenmeyi seçer
Kimisi yazacağı duyguyu tanımadığından
Kimi ise o kadar karışıktır ki rengini bulamaz
Köşesinde yazacağı günleri sabırsızca bekler
Öyle beklerkende için için kendini yer

Sonra bir gün gelir, kalemin durmaz
İçerideki fırtına bitmiş, temizlenme zamanı gelmiş
Duygular sel olup akacak ki çöpleri önüne katsın
Yürek ferahlasın, temizlensin, yenilensin
Yazılan her bir kelime ile tazelensin
O zaman istesen de susturamazsın kalemi

Boşuna değil
Bilirler de derler
“Kalemin hiç susmasın”