Kalemimin ucundan neler dökülmedi öğretmenim? ! ...
Siz öğretmiştiniz titreyen ellerimle tutmayı kalemi
Ve ardından
defterle ilk buluştuğu an, hayatımın ilk çizgilerini çizmeyi…
Korkak, ürkek, heyecandan sarsılan bir bedenle
ilk kelimelerimi yazarak keşfetmeyi…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Tek kelimeyle ...KUTLARIM...saygılar..
toplumumuzun yıllarca tedavi edilmeyi bekleyen yaraları... hep yaralı gezmeye öyle alıştırıldık ki...bir eğitimxci olarak satırlarınız beni duygulandırdı... dağın ardını gören sizin gibi gözler, kimsenin umurunda olmayan durumları sizin gibi dillendiren insanların çoğalması dileğiyle...
HAYYAM MUHAMMET AKYILDIZ
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta