Yine yüreğimde sabahladım özleminle
Ateş böcekleri yarenlik etti sessizliğime
Göz kıpırtısı sanki ay ışığı gecede
Damlar kalemden sızılar hece hece
Koydum kadehimi pencere küpeştesine
Ayaklar yalın bedene ateş düşmekte
Kendimi görüyorum baktığım pencerede
Yüzüm belirsiz içim ocak tüter gecede
Oysa söz vermiştim benliğime
Kasvet çöktürmeyecektim geceme
İçince üç beş kadeh delice
Sağanak oldu kasvet döktü göz
Sözümü yedirircesine
Doldurdum son kadehi mey bitti şişede
Ay gitmekte geceden ihanet edercesine
Yıldızlara çoktan küstüm
Ortak olmadılar özlemime
Aydınlandı gece yine olmadı yarama çare...
Kayıt Tarihi : 28.11.2015 20:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Yılmaz 11](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/11/28/kalemimde-ki-sizim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!