Kalemimde Hüzün Şiiri - Menekşe Gülay

Sen beni öldürdün bense aşkı,
Sevdaydı durağım özlemimdi kucağın,
Yanılmayı hiç istemezdim sevdiğim,
Tükendiğim yollarda yürüyemem,
Acılara artık göğüs geremem,
Biten bir aşkı yeşertemem,
Affet sevgili geri dönemem.

Emanetti sevgim bilmedin kıymetimi,
Ben sana git demedim ki sen gittin
Sevdiysem ölümüne sevmiştim
Sevdiysem ümitlerdi yüklendiğim,
Sen istedin ayrılığı ne yapabilirim ki.
Gözyaşlarım göz pınarlarımda tutuklu,
Aşkın yok artık yüreğimde özürlü.

Karlardı umduğum dağlara yağan,
Dinlemedi mevsimleri hep yağdı,
Görmedin yüreğimde ki ateşi,
Belki de hiç sevmedin beni,
Kalemimde hüzün, dizelerde gözyaşı,
Haykırışlarıma ise aldırmadın,
Şimdi mi geri dönme zamanı.

İçimde ki kıvılcımı sen yokettin,
Yüreğime sığan aşkı sen mahvettin,
Temmuzlara sığdırdın sonbaharı,
Baharlarda yaşattın kışı,
Hiçbirşeye aldırmadan sevdim seni,
Çareler tükendi senin yoluna,
Aşkımın hesabı yok artık sana.

Gözüm, canımdın birzamanlar,
Umudum ışığım, sevdalanmıştım sana,
Uğraşma külleri ateşliyeceğim diye,
Bıraktığın gibi devam etsin herşey,
Önce yollar sonra aşk ayırdı sonsuza,
Beni bırak artık kendi halime,
Gittin bitti çıkma artık karşıma.