Kalemim Meyus Şiiri - Muzaffer Melih Özbaş

Kalemim meyus,
Her yazdığım karamsar.
Bu kalem,
Kalbimdeki süveydaya anahtar
Hiç mutlu bir şey yazdım mı ben?
Umutlu?
Kalbim beni mest eden onca
günahla dolu.
Bide sadece geceleri yazabiliyorum
Gönlüm aysar
Yazdıklarımda bir șey olsa!
Beyhude, lafügüzaf
İçi kan ağlayan sözler,
kendinden başkasını düşünmeyen
Her biri diğerinden beter
Hepsi tenime batan birer diken
Neler yazdım ben, sen uyurken.
Kendimi bazen umutlu
göstermeye çalıştım.
Denedim en azından
aldatmayı başardım mı sizi?
Eğer başardımsa mutlaka önce
Aldattım zamanın en safı, en kolay kananı olan, kendimi...
Bir yana bırakılsa da,
Hesaba katılmasa da,
Vazgeçilse de.
Devam edeceğim kendimi aldatmaya.
Ta ki dokunana kadar
İki ten birbirine kıyasıya
Ben çok az daha ölmeden
Sen gelene kadar..