Kalemim Beni Korkutuyor.

Kalemim beni korkutuyor bu dağ başında.
Kömür karası mürekkebi var ya
Dal budak sarıyor içime. Gece ayazı gibi.
Parmaklarım acıyor, kurtulamıyorum.
Akrebin kıskacında dilime düşmeyenleri,
Tutsam çıkaracağım.Gücüm yetmiyor.

O en bilindik kabustaki gibi, çırılçıplağım.
Kurumuş davul derisi kıvamında sessizliğim.
Dokunsam.... Yırtılacağım.

Oysa ki; çeliğe su veriyorum nicedir.
Çölleri suluyorum göklerimde. Ve açım.
Bıraksalar kabuğumu kıracağım
Kan ter içinde kovalıyorum ama;
Kaçıyor tutamadıklarım.