Kalemimden kinayeler damlar.
Yârda inatçıklar başlar.
Gönül verdimse suç mu işledim?
Öyle bakma yâr.
Sevdamı hiç anlamadın.
Kapında seni dilendim.
Gül yüzünü göstermedin.
İncitmedim,incindim.
Ne ki ecel bana,
Gönül kapılarını ardına kadar açabilseydin.
Ellerin dedikoduları beni yıpratmazdı.
Suçlayıcı bakışların olmasa.
Belli belirsiz suretin gelir aklıma.
Nefretim ve kızgınlığımla tanışma,
Mutsuzluğum kuşatmışken dört bir yanım.
Bir kadehin boğucu ateşinden,
Gözyaşımın coşkunluğundan,
Bir dilsizin suskunluğundan daha ironik sana susuzluğum.
Bu yutkunuşla,kanıma mı susadım,
Aşkına mı, bil gayrı.
1. 06. 2009
Yakup OnatKayıt Tarihi : 1.7.2009 13:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yakup Onat](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/01/kalemim-95.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!