Hüznün hırçınlığa döndüğü anda,
İsyan şiirleri yazar kalemim.
Buhranlar uçuşur mısralarımda;
Umudu, sevinci bozar kalemim.
Irmaklar ağlaşır kendi sesince,
Dağlar seda verir yüksekliğince,
Kuytu yollar gibi hasret esince;
Bir fırtına olup tozar kalemim.
Ruhumu eğleyen yorgun hancıyı,
Hüznümü kanatan suskun sancıyı,
Her harfi ansıtır bir yabancıyı;
Tuz döküp yaremi süzer kalemim.
Şair oldum saçının bir teli için,
Bu akkor satırlar hayalin için.
Aklıma düşünce mest olup niçin?
Her şiirde destan yazar kalemim…
Kasım 1998
ALACA
Kayıt Tarihi : 23.8.2009 11:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!