Kalemim Şiiri - Canan Bilgehan

Kalemim yine susmuyor,
Bağırıyor bağıra bildiği kadar.
Kalemimden akan gözyaşı dinmiyor,
Çağırıyor seni yaşadığım her an...
Böyle olmamalıydı diyor yüreğim,
Ayrı olmamalıydı gönüller.
Ellerimiz hep birleşmiş,
Dudaklarımızda kenetlenmiş cümleler.
Kalemim yazıyor ben değil,
Yüksek dağların ardıdır görünmeyen.
Bir düz ovada ki yol değil,
Everestin tepesidir gidilmeyen.
İşte o tepeki benim gönlüm,
Çıkabilmişsen ne mutlu sana,
Yalnız bilki şunu...
Çıkışı çok zorsada,
İnişi çok kolaydır unutma...