Kalemim Şiiri - Hüseyin Sığırtmaç

Yürekte ufkumdur gamım efkarım.
Aşikar eyleyip yazma kalemim.
Sermaye bilirim bu ahu zarım.
Varlığıma değip ezme kalemim.

Bırak hayalimi yorsun hasretim.
Dünya malı değer gönül servetim.
Deryada bir damla yutmaz gayretim.
Devri alem edip gezme kalemim.

Can içinde canan bulur erenler.
Şekil ile sevmez gönül verenler.
Mala meftun ise ahbap yarenler.
Yorulup sen seni üzme kalemim.

Gönül umanında aşkın gemisi.
Seyrüsefer eder artar sevgisi.
Motife bezenir gönül duygusu.
İlhamına erip çözme kalemim.

Akıl ile süzüp bozma ahengi.
Sayfalara döküp soldurma rengi.
Madde olur sanma mananın dengi.
Sır kalsın gizemi sezme kalemim.

Kılıçtan keskindir bilirim gücün.
Zehirden beterdir şüphesiz acın.
Dünyayı yıkmaya yeter ya ucun.
Sevgi yaz, nefreti çizme kalemim.

İnsanlığa yön ver, bitsin melanet.
İlim, irfan, tarih sende nihayet.
Her can ameliyle, haktan hidayet.
Doğru yanlış deyip süzme kalemim.

Kul kusursuz olmaz şaşar, paylama.
Öfke kalesine çıkıp haylama.
Kendini bilmezle yükün taylama.
Alem mizanını bozma kalemim.

Kendini beğenen hakka muhalif.
Bir aklın sırrına ermez bin kaşif.
Düşünce ininde boş kafa hafif.
Ham söz cevherse de dizme kalemim.

Doğru ile yaren Sığırtmaç özün.
Yanlışa uyarsan hükümsüz sözün.
Taraf olma zalim olsa da gözün.
Mazlumdan yana ol, bezme kalemim.