1981... miadı ne kadardır bilinmez...
Ömrümün kıyısında çiselerdi keklikler…
Köyümün ortasında bir kızıl denizdir Botan
Bütün suları yakarak geçiyorum aşkların günbatımından
Sevdiklerim formalite diplomalar beklemeden gitmişlerdir
Ki kısa etek giymeye alışkın olmayan o kızlar
Rüzgârdan ölümüne korkarlar yanakları al al
Ve utanırlar, gönülsüz uzatırlar saçlarını yer yataklarına
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Deliresim var eksik kalan bir trajedide
Eskiden şiirleri tutturamadığıma üzülürdüm
şimdi pilavı tutturamadığıma
Bir ev kadını olmak gibiydi şiirden kopmak
Benliğini unutup rafa kaldırmak ve robotsu bir telaşa programlanmak.
Macide ÖZCAN
Okudukça içimin aydınlandığı mıralar.Projektör yürekli adam, kalemin hiç susmasın.Tebrikler.
bu kadar güzel anlatılamaz bir duygu....harika
Öfke ,aşk,sevgi,intikam,umut hepsi yumak olmuş şiirinde.Kocaman yüreğini öpüyorum,ellerin ağrımasın Mehmet Arif Sizer.
bir hayranlıktır ki bu satırlara...
bu kadar harika..tekrar tekrar okuyorum..
yüreğinizin dili hiç susmasın..
sonsuz saygılarımla
ipek topyan
tebrikler
namık cem
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta