Kalem Zindanda Şiiri - Haruni Yıldırım

Düşüncem mahkum fikir pırangada vurgun
Adım adım mapushaneyi kazanlar var
Defterim kelepçeli kalem ve ben sürgün
Sanki üzülüp de ben gibi kızanlar var

Hakim bey adalete düşen yaprak nerde
Ezan nidası ile coşan bayrak nerde
Cetdimin sesiyle çatlayan toprak nerde
Mahsenlere üst üste koyup ezenler var

Kızılırmak sesin duyulmuyor köşede
Mürekkebim dondu buz tutuyor şişede
Bir yırtık resmi bıraktım kızım ayşede
Soğuk damlarda bu yazıyı yazanlar var

Konuşun duvarlar nerde sizde adalet
Kalemin yazdığı söz mü oldu cehalet
Ben geçtim kalanlara dilerim hidayet
Çarkı dönen değirmenimi bozanlar var

Tavan nemli üzgün bugur bulgur terliyor
Gardiyan keyfinde oturmuş çay demliyor
Bir sorun akıllar özgürlük kimi bekliyor
Oynamayın ranzalar bizi üzenler var

Gardiyanlar sırtıma vurdu potinleri
Alev alev kızardı hırsından tenleri
Arşın arşın baglayın beyaz satenleri
Yumak yumak kördügüm oldum çözenler var

Harun'im kırıldı şevkin neden üzüldün
Pervazların kanatlandı nere süzüldün
Parmaklı dibinde kıvrım kıvrım büzüldün
Sen sus zındanlarda haykıran ozanlar var