Kalem yazar, verir bilgi,
Hata yapsa, örter silgi,
Hangisi geç tükeniyor;
Merakı mucip bir sorgu.
Kalem, kelam ilmindendir,
İlmin sağlam kaynağıdır,
Hüneri kalemden sanma;
Âlimlerin parmağıdır.
Mezarlıkta servi gibi,
Camide minare gibi,
Kalem kâtibine der ki;
Dosdoğru ol, benim gibi.
Ayetleri okur hâfız,
Her şey onda; Levh-i mahfûz,
Yazılar farklı olmazsa;
Satırlar olur boş, dümdüz.
Kalem uzun, ilmî asa,
Satır beyaz, silgi kısa,
Biri yazar, biri siler;
Kural böyle, etme tasa.
Silgi der ki;
Kusurları ben örterim,
Hatalı yere dürterim,
Hatayı örtme uğruna;
Tükenir, biter giderim.
Mezarda toprak gibiyim,
Kalemle bir çift gibiyim,
Birlikte bir sistemiz biz;
Hata için var gibiyim.
Çoğu beni kirli tanır,
Kusurları benden sanır,
Ehli ilim doğru yazsa;
Silgiye ne hacet kalır.
Sertlik nedir, ben bilemem,
Kuldan şikâyet edemem,
Her kusuru ben silerim;
Amma günahı silemem.
Kayıt Tarihi : 4.1.2022 01:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Silgi ve kalem birer semboldür. Bunun üzerinden alimler başta olmak üzere insanların hataları ve hataların kapatılması anlatılmaktadır. Hatalar olmazsa silgiye ihtiyaç yok. Silgi çabuk tükeniyorsa hatalarımız çok demektir. Hataları gizleyenler daha toleranslı, fedakâr ve yumuşak huyludur. Âlimler daha dikkatli olmalıdır, yazı ilmin hüccet kaynağıdır. Söz uçar, yazı kalır. Silgiye güvenerek hata yapılmaz. Ancak insan hatasız da olmaz. Dikkat ve özen çok önemlidir.
Yazar ise hep na-hakkı,
Azap olur onun hakkı!
Olmaz ise tövbe silgi.
Hayırlı kelamlar ve manalı şiirler olsun kardeşim.
TÜM YORUMLAR (1)