1441411091755
kelamın kırar kulpunu
taşımak istediğinin
kalemin tükenmez
keser ipini boynumun
köşe başlarında çiçekçiler
çiçek mahlası taşır
rüzgar bekler akasyalar
nemli odalarda kaldım
sıvasını döktüm hürriyetin
insanlar yaşlandıkça
hayata tutunur
ölümün kitaplarından
isimlerini silmeye uğraşır
kelamı uzun tutulmuş
şiirin soluğu kesilir
ellerinde kalır kulpu kalbimin
kalem dağlanır
şiire elem dağılır
Kayıt Tarihi : 11.10.2018 19:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!