Kağıt kaleme seslendi:
“Şehrin ıssız koğuşunda
gürültülü bir sancı var.”
Ah hüzünlü sardunyam!
Yine eş’siz düştün toprağa
Tohum verecekti yavru ağzın
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta