Her insan bu dünyada bir şeyler yaşayıp gitti ve insanı anlayan kalem ile kağıttı...
Ne söylersen onu yazan ne hissedersen onu yansıtan, soru sormadan, içtenlikle isyansız kabul eden...
Gönül kaleme, kalem kağıda yazdı, sonrasını düşünmedi kalem ve düşünmedi kağıt...
Sırrı ele vermeyi de, ateşlerde yanmayı da... onun için önemli olan yüreğin kaleme, kalemin kağıda yakarışı idi...
İnsan kalemi yargılarken ve kırarken, kırılan kalem kırılmadı insana....
Şimdi insan mı değerli olan, kalem mi insanı değerli kılan
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta