Yazmak kalemin rehavetinde,
Kâğıdın yüzüne
Kırılmak üzere olan bir dalın öyküsünü.
Sırtını kendin gibi yoksul bir duvara yaslayıp,
Seyre koyulmak anlamını bilip de değiştiremediğin
Yitik düşleri.
Kıyı bir hüzne çökmek tamda gece vakti nedensiz.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta