Yazmak kalemin rehavetinde,
Kâğıdın yüzüne
Kırılmak üzere olan bir dalın öyküsünü.
Sırtını kendin gibi yoksul bir duvara yaslayıp,
Seyre koyulmak anlamını bilip de değiştiremediğin
Yitik düşleri.
Kıyı bir hüzne çökmek tamda gece vakti nedensiz.
Çocuk kalmak istersin
Çaresiz zaman,
Çocuğuna acımayan tek anne...
Kayıt Tarihi : 29.4.2006 05:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!