Kalem Ve Ben Şiiri - Cemaleddin Özmen

Bu akşam kalemle küsmüşüz.
Sürekli tükürerek yazıyor.
Ben sana bir şey yapmadım.
Bu gönlüm yazmak istemiyor.

Bazen yazar gibi oluyor.
Ümitleniyorum,yazdım yazacam diyorum.
Ben seni elime alınca,
Dört damla kan geliyor dilimin ucuna.

Bana yazdıklarımı söyleme,
Ne olur artık söyleme unut.
Ben sana layık değilim.
Ben,gönlümün sözüne dalıyorum.

Deliyem ben bende değilem.Dedim.
Sen mecnunsan bak görürsen dediler.
Garibem aciz bi-çareyem,dedim.
Alim,veli olmuş dediler.
Hastayam gelmeyin gidin.Dedim.
Aşık deyip tabip getirdiler.