Halk eyledi yüce Rab; önce levh ve kalemi!
Daha sonra yarattı; on sekiz bin âlemi.
Memur kıldı yazmaya, Kadir Mevla kalemi!
O indirdi semadan, yazdı kalem, kelamı.
Durur nizam, intizam; kılıç la kalem üzre!
Adını anmak güzeldi,
dost ağızlarda sana dair cümlelerin
ıslatılması...
Adını anmak...
Yüksek sesle, kimsesiz gecelerin düşsel
avuntularına sırt çevirip senden söz açmak...
Devamını Oku
dost ağızlarda sana dair cümlelerin
ıslatılması...
Adını anmak...
Yüksek sesle, kimsesiz gecelerin düşsel
avuntularına sırt çevirip senden söz açmak...
duyarlı yüreğinize sağlık. kalemin gücü inkar edilemez.elbette kalemi hayra ve iyliğe kullanmak iyi kelam sahibinin dileğidir.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta