Kalem tutan eller Şiiri - Ömer Faruk Kobul

kapanan göz kapaklarım yorgunluğuma işaret,
eskiden şiir okurdu gözlerim şimdi makale,
birşeyler seçmek lazımsa eğer illa ki;
karakterimi tamamlaması gereken şeylerden ve dahi,
hayatın keşmekeşinden kurtarmasa bile beni,
özümde yatan şiir denen vahşetten vazgeçemem ki.
velev ki sokakta yatmak lisedeyken zevkli ve matah bir işti,
doslar bir arada ve söz konusu sevilen kadınlar idi,

karanlık ve yalnız gecelerde yoldaş dahi olmadan sözde aydınlık günlere;

şimdi büyük adam olma yolunda ilerlemeli.