En azametli kulenin yıkıntısına temeli
Sabır taşını koyarken bilmem ne demeli
Arş-u Alaya kadar yükselsin tek emeli
Şu çıktığım merdivenin ismi can acısı
Ben sayfaların kalem tutan Akıncısı
çıktıkça yalnızlıktan havalar soğuyor
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta