Kalem Tükenir de Hayat Tükenmez Mi?

Bazen alırsın eline kalemi;
Yazmak istersin satır satır heceleri...
Boğazın düğümlenirde çıkaramazsın;
Akılda olan ilhamı, eseri...

Korkarsın bir üçlükten,
Korkarsın belki sayfa sayfa dörtlükten...
Olur ya dalıp gidersin şiir yazarken;
Kalem tükenirde, hayat tükenmez mi?

Ecel bu hayatta davetsiz bir misafir,
Kimseler engel olamaz ona;
Bütün kapılar kilitsiz habersiz...
Kalem tükenirde, hayat tükenmez mi?

Ecelin habercisi son nefes,
Alır gider de geri vermez...
Almayacağı canı etmez emanet,
Kalem tükenirde, hayat tükenmez mi?

Sararlar bir beyaz çabutta,
Son kez taşırlar seni bir tabutta...
Kalem tükenirde, hayat tükenmez mi?

Her kim olursan ol;
Her saniye rabbine hazır ol...
Yazarken kalem tükenirde;
Yaşarken hayat tükenmez mi?

Kimseler ağlamasın bana yollarken,
Kimseler isyan etmesin üzerime toprak örterken...
Hesaplaşırken kalem tükenirde;
Yaşarken hayat tükenmez mi?