Sırlarla doludur gönül kapımın ardı ben bile aralamaya korkarım ki seni nasıl buyur ederim derinliğime, mabedime. Kaç şair tarif etmiş aşk sızısını benim tükenmez sandığım kalemim tükendi mi ne? Hükmedemem benliğimdeki el kadar yüreğime, dur derim durmaz, sus derim susmaz, kaç yiğit çaldı zamanlı zamansız kapımı yavan iki söz için bu can kurban olmaz.
Ellerim çatlak anılar yer etmiş yıkamakla çıkmaz. Kerpiçten mi ördüm duvarlarımı yıktın bu kadar kolay, oysaki yıllardır ağır işçiyim ben çamur çorak demeden, gün kavruk yüzümü öpmeden uyandım çalıştım tüm duvarlarım ve kapılarım geçilmez zırhtan sandım…Yanıldım....
Hoş geldin, davetsiz de gelsen sen başımda yıldızlardan taçsın artık ey aşk… varsa cesaretin gel gir içeri kapılarım sonsuzluğun eşiği. Neydi telaşın, çıplak ayak, kan ter içinde düşmüşün kapılarıma, sorgusuz sualsiz nöbettesin.
Kalıcımı yoksa gidici misin? belli ki uzun yollardan gelmişin incili kaftanlar sererim esmer tenine yeter ki bir solukta sende beni bitirme, anlat bana geldiğin kurak toprakları…yada sus hiç konuşma. Ey can …sus!
Yasla yorgun başını kızıl saçlarıma, göm kirpiklerini beyaz gerdanıma.
Sende anladın sonunda bu can senin nefesin tenime vurdukça güzelleşir.
Gitme eyy aşk. Gitme sende beni bırakıp gitme.
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
