Kalem Şiiri Şiiri - Taha Tekin

Önce beyaz sayfalarımızı kararttın
Yazdıkça içimizdeki iri akıttın
Sonra bizleri muamma içinde bıraktın
İçimizden bir parça oldun ey kalem

Olmasaydın eğer nasıl dökerdi içini aşıklar
Satır satır çizgi çizgi yaşanmışlıklar
Farklı hayatları gördü sayende insanlar
Bizi en iyi bilen sendin ey kalem

Ucunda güya sivri bir kömür karası
Aslında yazılan insanın alın yazısı
Kiminin aşkı kiminin sükut-u isyanı
Hayatın kitabısın ey kalem

Bakan için bazen bir çizgisin
Bazense kulağa hoş gelen bir ezgisin
Okuyan için aslında derin bilgisin
Âlim senmişsin ey kalem

Gün oldu sığmadın taştın kağıttan
Amansız bir fırtına gibi ettin viran
Nihayetinde Mâhfiye oldun bir liman
Kendimi, kendimizi sana bıraktık ey kalem...