Neyine güvendin niye yazmıyon
Kalem seni dört parçaya bölerim
Madem haksız, vefasıza kızmıyon
…Kalem seni, beş parçaya bölerim.
Boşa celallenme, bu tavrın niye
İnsan ayıplanmaz bilmiyor diye
Seveni hor görüp aldıysan ti’ye
…Kalem seni, on parçaya bölerim.
Dilden düşen sözün düzeni sensin
Sevda denkleminin çözeni sensin
Yürekten coşturan, üzeni sensin
…Kalem seni, çok parçaya bölerim.
Akıl almaz şeyler yazdıran sensin
Derbeder gönlümü azdıran sensin
Her türlü yemini bozduran sensin
…Kalem seni, kırk parçaya bölerim.
Kâğıda hükmeden, hoşça yanın var
Saymakla tükenmez, onca anın var
Damarıma basma, gıdım canın var
…Kalem seni, yüz parçaya bölerim.
Sevabın sır amma, günahın gani
Çaren bende dedin, ne oldu hani
Hiç yüzüm gülmedi, yıllar bir cani
…Kalem seni, bin parçaya bölerim.
Çukurova/2019
Kayıt Tarihi : 23.12.2019 19:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!