Elimde kalem
Yazalım dedim
Nereye saplasam
Pis bir koku
Nereyi karalasam
Pürüzlerle dolu
Yaz sıcağında kar
Kış ortasında yaz
Ateşler içindeyim
Öp beni biraz
Haydi kalemim yazalım
Düzenbazların düzeni bozalım
Nereden başlayalım
Bilmem ki
Bu ayrı yazılan bir ki
Diyorsun ki deminki
Rahatsız olmasın
Ne senin ki
Ne de benim ki
O zaman
Yazılsın onun ki
Ama o buralarda yok
Olsa da arkası çok
Kalkamayız bu yükün altında
Buzağı aramayalım
Öküz altında
Barış söyler ‘’yaz dostum’’
Kalem bana baktı gerildi
Bir çırpıda delirdi
Dedi ki
‘’Ne işim vardı senin elinde
Anlaşılan tüm suçlu benim
İdam olmalı
Hukuktaki yerim’’
Ve
Kalem kendini kırdı…..
Kayıt Tarihi : 22.1.2014 10:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![H Yusuf Şahan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/01/22/kalem-kendini-kirdi.jpg)
Fatih Ataşçi
Sus pus oldu dilim susmaz kalemim
Yaz kalemim yaz da coşsun yüreğim
Kırıksa kör ucu yazmaz bir daha
Kırılsan da kalem kimseyi kırma
Yazdıkların eğer değilse gerçek
Ya kalem kırıktır ya şair yürek;
Yürek kırıldıysa taltif edile
Kalemin kırıksa yenisi gerek. İ.G
Yüreğin sesiydi, dizelerde yankılanan. TEBRİKLER Sn.ŞAHAN
listemde
TÜM YORUMLAR (18)