Kalem kağıda her dokunduğunda
Farklı bir iz bıraktı
Kağıt, izleri gözlerle, gözler ise
Sözlerle buluşturdu.
Her iz, ok gibi saplanıp
Umut oldu yüreklerde...
Silgiler çıktı sonra,
Uzandılar hızlıca kağıtlara.
İzleri silindi kağıttan kalemin
Ama hala gözlerde ve sözlerde,
Hâlâ umut dolu yüreklerde...
Her dokunuşu bir uyanmıştı kalemin,
Kağıttaki her iz,
Aydınlığa acılan bir kapı.
Hiçbir silgi kapatamazdı
Aydınlığa acılan kapıları.
Silinemezdi güneşe bırakılan kalem izleri...
Kayıt Tarihi : 15.1.2022 12:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Her dokunuşu bir uyanmıştı kalemin, Kağıttaki her iz, Aydınlığa acılan bir kapı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!