Üzerinde güle oynaya büyüdüğümüz toprak
Mavisini kuşandığımız gökyüzü yüreklerimizde
Tutuyor bizi şehre dahil eden tüm geçmişimiz
Biz burdayız kentin üç beş dost insanı olarak
İçimizde güllerin mevsimlik görkemini büyütüyoruz
Akşama kamet getiren güneşin batışında gezinirken
Gözlerimiz kırmızı bir ufka sarar, bakışlarımızın altındaki deniz
Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Devamını Oku
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
