Kalem'im Şiiri - Adem Gültekin

Ormanlar yeşil bugün, tarlalar beyaz,
İlkbahar değildir bu, elbettek ki Yaz,
Kullar bakar Dünya’ya Hakk’ı anlamaz,
Ben Hakk ı anlayayım, sen yaz kalem im.

Mevla’m bu Dünya’yı ne güzel eylemiş,
Her yerini hep, çiçeklerle süslemiş,
Kullarından kendini, anın istemiş,
Ben Hakk’ı söyleyeyim, sen yaz kalem’im

Şu yaylalar, ovalar,bahçeler, bağlar,
Denizlerle,ırmaklar,vadiler,dağlar,
Koyunlar, kuzular, kurbağalar, kuşlar,
Ben Hakk’ı anlatayım, sen yaz kalem’im.

Bu güzel Alemi kötüler maffeder!
Hepsi hep şeytanın sözüne gider,
O yüzden,insanlar hep acı, dert çeker,
Ben Hakk’ı söyleyeyim, sen yaz kalem’im.

İnsanların yaptığı, şeytana göre,
Zarar onlara İslam’sız,yaşam, töre.
Yanlışa doğru derler göz göre göre,
Ben Hakk’ı anlatayım, sen yaz kalem’im.

Şeytan’ın uşakları ırkçılık yapar,
İslam’ı bırakıpta,nefsine tapar,
Bu yüzden Dünyada savaşlar kopar,
Ben Hakk’ı söyleyeyim, sen yaz kalem’im.

Irak’ta ne işi var, Amerikanın?
Hali ortada,Afganistan Bosnanın,
Libya, Cezayir, Çeçenistan, Sudan’ın,
Ben Hakk’ı anlatayım, sen yaz kalem’im.

Kötüler elbet ettiğini çekecek,
Hepisi mutlak, Hakk’a hesap verecek,
Bu Dünya, fani, yalan,Ahret gerçek,
Ben Hakk’ı söyleyeyim, sen yaz kalem’im.

Zalimlerin yaptığı yanına kalmaz!
Sanmasınki onlara Hak hesap sormaz!
O satılmış kalemler, gerçeği yazmaz! .
Ben Hakk’ı anlatayım, sen yaz kalem’im.

İnsana örnek olan, Muhammed, Ali,
Ebu Bekir, Ömer, Veysel karaani,
Bunları demez küfrün, dudağı, dili,
Ben Hakk’ı söyleyeyim, sen yaz kalem’im