Kalemin mürekkep ile olan sevgisi gibiydi bizim sevgimiz
Mevsimine küsmüş bir papatya yorgunluğunda sorardı seni bir şiire bazen
Ve dökülürdü boş mısralara satırlara hecelerle sev sen de sevmesen de
Yaprağını koparamam ki dercesine
Ve kalemin mürekkeple olan ilişkisiydi bizim benliğimiz
ben yazdıkça sen tükenir din tükenir din de ben bilemezdim
Ve kalemin mürekkebe olan sevgisiydi sevgimiz
Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Devamını Oku
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta