Kalem Gözlerinde Ceylanım Benim 2

Ümit etmedim ki ümidi kessem
Gözümü kör etsem gönlümü ezsem
Mezarımı bari gelip sen eşsen
Gel göm de git beni kurtulsun senden

Oldun aşk divane ey koca şair
Uyudun uyandın hala düştesin
Baksın gözlerime çıksın nefesim
Çürüsün dertlerim ruhumda gezsin

Kuruyan bağımın nadide gülü
Gözleri efsunlu bakışı büyü
Ne olur bir ses ver gönlümün dili
Kalem gözlerinde ceylanım benim

Sensiz bu yeryüzü koca bir makber
Zavallı ölüye yok mu bir rehber
Kalem gözlerinde ceylanım gelsin
Münker ve Nekir başımda bekler

Işıklar karardı lambalar söndü
Ne zaman kıyamet koptu gökyüzü
Arşı da tutardım temiz aşkımla
Ya beni al ya da ver kalem gözü

Yakındır çilemin ruz-i Mahşeri
Sırat'tan geçerken tutarım seni
Yaradan üzer mi böyle seveni
Kalem gözlerinde ceylanım benim