Kalem Çizgili Kağıt ve Ben

Kalem,çizgili kağıt ve ben
Yine baş başa kaldık özlemişiz.
Kim tutar sırrımı ölmeden,
Kim saklar ümitlerimi artık bilmişiz.

Bir cızırtı vurur deftere,
Bazen koyu kurşun bazen açık
Yüzsüz gözsüz sözlü haliyle,
Döker içimi açık saçık.

Kalem,çizgili kağıt ve ben
Doğarken birlikte doğmuşuz.
Ben ağlamışım,anam ağlamış,
Ben susmuşum kalem yazmış.

Ah öyle kaçmaklar geçerki aklımdan,
En ücra deliklerine değin dünyanın,
Öyle ölmekler geçerki aklımdan,
Yazarken,yalnız,hırıltısız,uykuya dalar gibi.

Kalem,çizgili kağıt ve ben
And içtik,ayrılmayacağız.
Beni yaşatmak için,
Sayfaları hızlıca dolduracağız.
15.05.2005
Değirmencik