Kalem ağladı. Şiiri - Salihdogan Salih D ...

Bu gece taştı gönül deryası.
Yazdığım kağıt ağladı, kalem ağladı, ben ağladım.
Düne baktım karardı geleceğin aynası.
Yazdığım kağıt ağladı, kalem ağladı, ben ağladım.

Bir seni düşündüm, birde kendi halimi.
Yenemedim nefis denen şu zalimi.
Kömür karası gece yıktı tüm hayalimi.
Yazdığım kağıt ağladı, kalem ağladı, ben ağladım.

Hayat, gündüz başka, gece başka bir alem.
Yandı can sarayım, yıkıldı gönül kalem.
Hasretinden yandı kağıt, çatladı kalem.
Yazdığım kağıt ağladı, kalem ağladı, ben ağladım.

Yıldızlar, karanlıklar şaştı halime.
Ben yoruldum artık dertler erdi kemaline.
Dalıp gittim bal gözlerinin hayaline.
Yazdığım kağıt ağladı, kalem ağladı, ben ağladım.

Adına yazdığım türküler döndü ağıda.
Viran eyledin gönlümdeki bahçeyi bağıda.
İki dosta bel bağladım, kalem ile kağıda.
Yazdığım kağıt ağladı, kalem ağladı, ben ağladım.

Bir gecelik değil, hayalimdi bir ömürlük vuslat.
Sen gibi ne takvim koydum ömre, nede mühlet.
Ne hasret bıraktı yakamı nede gurbet.
Yazdığım kağıt ağladı, kalem ağladı, ben ağladım.

Gönül bu, yirmidört saat seni isterdi.
Saate baktım, sıfır ikiyi gösterdi.
Firakın ruhumda rüzgarlar estirdi.
yazdığım kağıt ağladı, kalem ağladı, ben ağladım.

Eey gece, bu olsa gerek senin zifrin.
Çöktü üstüme yalancı fecrin.
Kalem bile isyan etti, nedir cevrin.
Yazdığım kağıt ağladı kalem ağladı ben ağladım.