Kalem Şiiri - Nedim Demirbaş

evime geldin
beni aradın
konuşmadığımız anda
bir iki kelimeyle
sokak kadar toplumsal
hastalık kadar doktora baki
şarap kadar mübarak
tezekleri silip
bir ceylanın gözlerinden
kaçırıp aşkı
büyük yalnızlıklara
doldurup sayfalarını bir defterin
duygularla ısıtığımız mürakkeb

yalınayak yürüdüm
dizlerimden fazlasıyla
kırmızı bir kan
yine şarabı an
taze çiçeklerin etin
müzdarip çığlıklarla
öpüşen iki yabancı

yine hasreti an
bir meyve koy
tabağa
tanrıyı bekle

vurgun yemiş
vakitlerin
çırasıyla