Kalem Şiiri - Bahattin Çakmak

Ey kalem
sen sadece yaz hiç bir şey düşünme
sadece yaz sessizce
kulak ardı etme hiç bir sözümü
unutmadan sıkılmadan yaz kalem
elem dolan yüreğimi ahzan olan şu gönlümü
gözleri ağlamaktan kör olan hz yakup un evi beytül ahzan gibi olan yüreğimi
unutmadan
yaz
...

yaz sadece
yaz kırık kalan şu kabimi
her ah edişimi bana kızmadan yaz
döktüğüm göz yaşlarını
kendi parmak uçlarımla silip
onlarla nasıl oynadığımı
yükseklerden nasıl bırakıp yere düşüşlerini seyrettiğimi
aklındayken
hemen yaz
titreyen ellerimle kalbimi nasıl ovduğu
idamlık bir mahkum gibi duran kalbimin
nasıl ağladığını hemen şimdi
yaz
.....

bir yazın nasıl kışa
bir kışın nasıl yaza dönüşüp
hem üşütüp hem kasıp kavurduğunu
anlatamam belki sana ama sen sadece göz yaşlarımın adedini yaz
boğazıma tıkanan her bir kelimenin
amansızca çığlıklarını
duyamazsın belki
sen sadece
sesimin nasıl titrediğini yaz
onca yükü taşıya bedenimin
gerçi bilmezsin eskileri
sen sadece kibrit çöpüne dönen
bedenimi
yaz
...

kalem sen sus ve sadece yaz
konuşmak yasak sana
bu gece kaldırma bile başını
yazarken sakın
boş ver beni herkes gibi
aldırma benim için
ziyan olmasın göz yaşların
sen sadece beni
yaz
....

sessizce içime attığım her derdin
sadece baş harflerlerini toparla
ve tek bir kelime yap
oda hüzün olsun
boşver noktaları sakın durma
virgüllerle soluklanma
ünlemlerle haykırıp durma
soluklanma hiç bir yerde
sadece
yaz
...

kocaman bembeyaz kağıdı sadece karala
kalbime batan dikenin büyüklüğünü değil
akan kanların kırmızılığını yaz
gördüğüm en güzel düşlerin
birer karabasana nasıl dönüştüğünü
ben anlatamadan gerçi sana
sen sadece nasıl haykırarak uyandığımı
dökülen tırnaklarımın
saçlarımın adedini
yaz
...

kulaklarımdaki sesleri
gözlerimin uzaklara nasıl dalışını
gönlümdeki sıkıntıyı söküp
ciğerlerimi haykırıp nasıl yırtasım geldiğini
o anları anlat yaz sadece
tuzlarla kızıl olan gözlerimi
iki büklüm olan bedenimi
elif iken vav haline dönüşümü
sadece kambur oluşumu
yaz
...

ince ince yaz kalem sana rahat yok
her gece beynime sıktığım kurşunlarla
ölüp sabah ezanlarıyla nasıl uyandığımı
yüksek dağlara bir umutla tırmanışımı
güneşe nasıl tutunduğumu
hangi diyarlara nasıl gidip geldiğimi
hangi memleketlerde
ne sabahlar yaptığımı yaz
sadece bir bir buhar olup göklere nasıl uçtuğumu
dökülen her bir yağmurun
göz pınarlarımdan nasıl aktığını
kara kara bulutlar yapıp gönlümde
yer yüzüne nasıl düştüğümü
yaz
...

kalem her gecenin bir sabahı her sabahın bir gecesi olduğunu unutmadan yaz...

Sadece uyumak istediğimi yaz kalem...