Kalem Şiiri - Esat Anık

Üzülmüyorum artık hüznüm bitmiyor diye,
Sen yanımda olunca ben mutlu oluyorum.
Eşsiz varlığın bana Yaradan’dan hediye;
Seni sevdiğim için gururla doluyorum.
Başkaca bir derdim yok; sensin derdim, elemim
Yüreğimdeki kandan besleniyor kalemim.

Ey gönlümün yarısı, kalbimde açan çiçek;
Ömrüm sana sevgimi arz etmekle geçecek.
İştiyâkım aşkını yudum yudum içecek;
Başkaca bir derdim yok; sensin derdim, elemim
Yüreğimdeki kandan besleniyor kalemim.

Meğer aşk ile gurur zıtmış taban tabana,
İçimdeki yangını duyurmadım yabana.
“Senin derdin ne? ” diye soruyordun ya bana;
Başkaca bir derdim yok; sensin derdim, elemim
Yüreğimdeki kandan besleniyor kalemim.

Hayatsa, evet hayat… Yaşamaksa, işte bu!
Gerisini sal gitsin, kalanı aşka pusu.
Benden duymak istersen diyorum ki, doğrusu
Başkaca bir derdim yok; sensin derdim, elemim
Yüreğimdeki kandan besleniyor kalemim.

İSTANBUL / 25.10.2011 (21.20)