Kalem Şiiri - Turgay Ata

Daha dokunmadan dert yandı kalem
Heceler umarsız tümce perişan
Seslendi kendince “Ey dünya alem
Mutlusunuz, varken bunca perişan”

Afrika’da sinek bebeği yutmuş
İkimiz de baktık ama o görmüş
İnsan oğlu hala nasıl mesutmuş
Anlayan olmamış kendine sormuş

Acıdım kaleme dert yandı diye
Asıl acınacak bizleriz oysa
İşte duyarlılık bize hediye
İnsanlık uyanıp kalemi duysa.

Eğer ki yapacak hiçbir şey yoksa
Medeni ismini kim koymuş niye
Her türlü rezalet mubahsa hak sa
Ne diye uygarlık çağdaş ne diye.

Turgay ATA