Kalem Şiiri - Hilmi Can 2

Sisin siteminle, bozma düzeni,
Birliği dirliği, ol kuran kalem.
Allah sevmez bil ki, kulu üzeni,
Kelamına rehber, bil Kur an kalem.

Hayat zor, arzuhal, us çözüm ister
Azimkâr kullara âlâ yol göster.
Ziyanla yapılsın manevi master,
Müzmin derde neşter, ol vuran kalem.

Yazılan yazanın aynası gibi,
Olmalı kılavuz, Mevla Habibi.
Okuyan sanmalı, tavır tabibi,
Yazdınsa ardında, ol duran kalem.

Işığı yaymaktan geçmemeli vaz
Hakkı haykırmalı, çıktıkça avaz.
Yaz ki bozulmasın pencere pervaz,
Kopup yük yıkmasın pay palan kalem.

Kalmasın satırda lafımız kuru,
Anlasın dinlesin özü okuru.
Göstersin yolcuya yolda çukuru,
Olsun göz gönülde yer alan kalem.

Kimi ferman kimi kayada yazıt,
Olur fikirlere uygun veya zıt.
Bazen Yavuz olup Bazen Beyazıt,
Zalimi zemine ol çalan kalem.

Düşsen de yeğleme hilale haçı
Çekilme çamurlar atsa birkaçı.
Kaybederim sanma haklıysan maçı,
Korkma yalın kılıç ol dalan kalem.

Doğruya düşmandır şer dünden beri,
Haktan adaletten ver sen haberi.
İmanla karşıla nacak teberi,
Erdemle çizginde ol kalan kalem.

Bilinir her devir haktan yanaydın,
Hakkı yazmadınsa nara yanaydın,
Vicdanın rahatsa, bil her yan aydın,
Yılmadan nurunu ol salan kalem.

Gönülden yaşanan mazi anasın,
Lokmanı hep şirin bala banasın.
Hem tere hem tatlı suya kanasın,
Olmadan cüzdanın cep talan kalem.

Yenilir nefsine ben diyen civan,
Durmazsa vicdana el pençe divan.
Sonunda kopmasın şamata şivan.
Olmasın yılların, yel yalan kalem.

Olma sen umudu, hızı azalan,
Ol yolda karınca tezi baz alan.
Yazıp çizdiğinden her dem haz alan,
Olmalı takvadan gaz alan kalem.

Şüphesiz insanın görevi vardır,
Us fikir bedeni korumak kârdır.
Kula ilim irfan sunmak şiardır,
İlahi düstura, ol uyan kalem.

Gayret ki emeğin ilim avlaya,
Kalplere nur için yönel evlaya.
Derdinle dermanla dayan Mevla ya,
Bilesin ameller, hep ayan kalem.

Hedefe kitlenen yürek olasın,
Gönül otağında Hakkı bulasın.
Ümit dergâhından ilham alasın,
Yolunda huzuru, arayan kalem.

Doğruya gerçeğe vurarak kazma,
Nihan ayan adem, kuyusu kazma.
Su i zan, gıybet kem, şer haram yazma,
Olsun maharetin, hüsn ü zan kalem.

Nefis arzusuna eyleme akın,
Sabır selamettir, unutma sakın.
Haddini bilerek, edebin takın,
Aczini hissetsin, her azan kalem.

Makbul değil sözün eğri kanlısı,
Bakan görsün ahde vefa yanlısı.
İftira hasetin olma zanlısı,
Her dem hakikati, ol yazan kalem.

Ruh beden vecd bulur manevi hazda,
Mescid i Nebevi, Kabe Hicaz da.
Kulağın ezanda, gözün namazda,
Özünle şafakla, er uyan kalem.

Okuyan dinleyen, coşsun gel dile,
Aleme huzuru, sağlığı dile.
Yaz yayıp şavkını, ekle kandile,
Arşa çıksın edep, onur şan kalem.

Düzende dizende anma cefanı,
Uyağında sırrın, sunsun sefanı.
Varsa sebat, okur, görür vefanı,
Her ziya bırakır, iz nişan kalem.

Ferman ilet zulme karşı durandan,
Haberdar et nesli, hedef Turan dan.
Feyzini alarak Yüce Kur an dan,
Ülkünü mülke kıl, nurevşan kalem.

Amel i salihle, yüzün ağ olsun,
Azmin ile yanın, yören bağ olsun.
Gücüm budur dersen, canın sağ olsun,
Yeter ki olmasın, kir, karan kalem.

Kendi arızanı, dizme ağıda,
Milletin derdiyle dertlen kâğıda.
Meftayı, hastayı, düşün sağı da,
Hecenle hicrana, ol yaran kalem.

Satırın mazlumun zülfünü örsün,
Döv, demir hissetsin, payını örsün.
Emr i Hak gözet ki, okuyan görsün,
Sayende adalet, hükümran kalem.

Söze uysun bala, paşa ağa bey,
Bilesin ağacın, barı bağa bey.
Yaz ki, olsun ehli kalem çağa bey,
Necip millet bekler, ile han kalem.

Örnek al, saygı duy, ata köklere,
Övgü yaz, bayrak tuğ, âlem börklere.
Haya tevazuyla, yüksel göklere,
Bilinsin cihanda, hal bahan kalem.

Yalvar Yaradan a, dile affını,
Tekrarlama günah, kusur gafını.
Eserin meydanda alsın safını,
Kalsın akıllarda, has sahan kalem.

Duyulsun doğrunun baki olduğu,
İmanla hayatın huşu dolduğu.
Acunun obanın huzur bulduğu,
Devrana düzeni, ol koyan kalem.

Kalemin kudreti ayan olmalı.
Manada sır fikir beyan olmalı.
Okuyup hatadan cayan olmalı.
İlimin tadını ol yayan kalem.

Kılıçtan keskinsin hissetmiş alem,
Doğruysan ebedî yıkılmaz kalem.
Yaz boyun eğmesin namerde lalem,
Kelâmın üzmesin aşiyan kalem.

Bırak gizi tercih edip ayanı,
İfşa eyle doğru yoldan cayanı.
Kaymadan kıymadan koru hayanı
Ol hakka ömrünü adayan kalem.

Dillere pelesenk olmuştur adın
Onurla gururla edilir yadın.
Ömrübillah sürer gönülde şadın
Can diler bozulmaz öz mayan kalem.