Kağıdın boş tarafı
Kalemi azdırıyor.
Ben güzel düşündükçe
O hiciv yazdırıyor.
Yönünü şaşırmadan
Bir harfi taşırmadan
Dostunu şişirmeden
Düşmanı kızdırıyor.
Ne desem olur hata
Yazdığı üç beş kıta
Sıkılınca Ferhat’a
Şirin’i bezdiriyor.
Ne yangına ne küle
Ne bülbüle ne güle
Bazen olur dingile
Methiye dizdiriyor.
Başındaki taç değil
Söylediği suç değil
Alim desen hiç değil
Velakin sezdiriyor.
Bitirince nağmeyi
Susturur allameyi.
Görünce hengameyi
Üzdükçe üzdürüyor.
05.03.2019
İsmail ÇELİK
Kayıt Tarihi : 5.3.2019 14:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Çelik 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/05/kalem-222.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!