KALEM
Yazarken de, okurken de besmele,
En başa yazıp hamdele salvele,
Allahım seni koymuş ta temele,
İlk sureye isim verdin ey kalem.
İlimleri taşırsın dört bir yana,
Alırsın çinden, verirsin Fizan’a,
Gıda olup mürekkep yalayana,
Kağıtlar üstüne serdin ey kalem.
Kiminin elinde olmuştun silah,
Kiminin eliyle etmiştin islah,
Zalimin hükmü senle alimallah,
Kırılınca sen de kırdın ey kalem.
Beni ben yapan şey sensin, kalemsin,
Cebimin içinde başka alemsin
Güzeli yazmak için meselemsin,
İnsanla birlikte vardın ey kalem.
13.06.2017
Kayıt Tarihi : 15.8.2017 21:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!