Kalemim şiirlerim benim
Bu kalemle yazdım ben,
Sevginin yetim kalmış çocuklarını.
Bu kalemle yazdım dile alınamayan;
Gerçek insanların kaybolmayacak fikirlerini.
Bu kalem ki beni korur sellerden
Bu kalem fikirlerim hislerim bu kalem
Bu kalem, benim kalemimdir
Ben bu kalemle yazdım, bildim gerçekleri
Ve asla sapmayacak hesaplarındır bu kalem
Ülkeyi silahla değil kalem ile donatsaydık
Olur, muydu bu haller gelir miydi hiç?
Ki biz duvarlara slogan değil şiir yazsaydık
Olur, muydu çocuklar böyle yaramaz?
Aman ha eksik etmeyelim fikirleri
Bu yolda kalem silahımız kitap zırhımız olsun
Allah gark eylesin bu yolda bizi
Kalemimiz bitmesin, kitabımızın ışığı sönmesin.
Kayıt Tarihi : 30.3.2015 19:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melike İleri](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/03/30/kalem-187.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!