Kalem kırılınca bil ki ben üzülmüşüm.
Kalem yazınca, bil ki ben ağlamışım.
Kalem susunca, bil ki ben ölmüşüm.
Kalem söz bilmez yazsa derdi bitmez,
Kalem sever, sevdikçe acısı dinmez.
Kaleminde kalbi vardır, kimse bilmez.
Kayıt Tarihi : 12.4.2013 18:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!