Kalem, kalbin duyduklarını yazar ancak.
Çünkü kalem 'Allah' demektir.
Kalemin kutsallığına sarılır gibidir yazmak ve
yazılmak.
İçimizde ki kalbe aitiz özgür olan beden değil düşüncemiz ve kalbimizdir.
Kelimelerin canı vardır harflerin seni aştığında anlarsın.
Can için candan geçmektir akıp gitmek.
Bir çırpınma teleşında, bir serinlik ürpertisinde.
Okyanusta durulmak,damla olmak, yok olmak
ve yaşam olmaktır özde insan olmak.
Kayıt Tarihi : 21.1.2013 14:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuba Gürdere](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/01/21/kalem-116.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!