Kalelerim Şiiri - Mehmet Çağlayan 2

Kalemlerim çeşit,çeşit renklerde,
Dolma kalem kurşun kalem tükenmez,

Sadık
değil kitap gibi dinlemez,
Bazen yanlış yazar,basen hiç yazmaz.

Biri kızdırırsa,başka alırım,
O da doğru değil,yanlış yazarsa,
Yazısını kendine,cizdiririm,
Kâğıt ses çıkarmaz,sakin ve susar,
_Ana gibi vefakâr kâğıtlarım.

Yanlış yazan kalem,değil de benim,
Suçumu kalemime atıyorum,
Bana kuzenler de,hiç de yazmıyor,
Sinirlerim bozuk,hoş g. Kalemlerim!

Yıl dokuz yüz otuz üç köy okulu,
Bir kalem getirdi,bay hacı ali,
Iğne uclu ucu,delik mürekkepli,
Egitmen inceledi,hayrette kaldı,
O dahi görmemiş,böyle bir kalem.

O zaman tükenmez,ne dolma kalem,
Yalnız divit hokka,ve de mürekkep,
Sarı saman kağıt dan defterlerim,
Masmavi olurdu,elim defterim,
Mürekkep akıtır,divit kalemlerim.