Kaleköy Günlükleri Şiiri - Eşref Karadağ

I

kaleköy’deyim uzanmışım
azgın bir tanrının dişlerine benzeyen kayalara
bir balık pulu gibi sıyırıp atmışım içimdeki kaygıları
eski bir savaş gemisi geçse de içimden
güvertesinden döktüğü ölümlerle kirletse de denizlerimi
düşman olduğumuzu yazsa da kitaplar
kaçırmıyor keyfimi megalo idea
enosis ve eoka
dudaklarımda bir kavafis şiiri
yılan gibi kıvranıyor
rumca ile türkçe arasında unuttuğum dilim
melina’nın düşlerini kapmış ince bir rüzgar
tütün kokusunu yuannis amca’nın
takvim yaprakları gibi eskittiğimiz tanrılar
sürükleniyor samotraki’den İmroz’a

bu duyguyu tanıyorum
bir kıvılcım sarıyor benliğimi
en tutucu yanımla yanıyorum

Nisan, 1993

II

melina’nın düşlerini kapmış sıska bir tanrı
bir kartal hızıyla çarpıyor kayalara
bir kitap satılırken korsan pazarlarda
enosis düşüp kırılıyor bir diplomatın elinden
üstümden kuşlar geçiyor kanatlarını gözlerimde bırakarak
kaleköy’deyim uzanmışım
“bu ayrılık benim, kimse hüzünlenmesin payıma…”
diyor yaşlı bir balıkçı
cebime koyduğum yüzyıllar dökülüyor kumlara
beynim uzayötesi galaksilerde
ateşi bulan ellerim utanıyor kitapları gördükçe
gençkızlığını kurutuyor bir liseli kitapları arasında
uzanmışım
olimpos’da bir tanrı ölüyor
bütünüyle eskiyor bir kavga
bir kıvılcım sarıyor
yanıyorum

Mayıs,1993

III

uzanmışım
duygularımın siniruçları alabildiğine kasılmış
hüznümde garip bir tik
umudun hastalığını öğreniyor bir politikacı kadavradan
korkuları ve cinsel sapıklıkları biliyor
eli boş dönmüyor insan avcıları
bir üniversiteli atıyorlar av torbalarına
gizli kalmış sevincimle oynuyor dalgalar
kaleköy’deyim
bir elim anadolu’da halay çekmekte
diğeri melina’yla sirtaki

bu duyguyu tanıyorum
bir kıvılcım sarıyor benliğimi
bütün kinlerimle yanıyorum

Haziran, 1993

*Kaleköy; Gökçeada(İmroz) ’nın batı yakasında yer alan ve Yunanistan’ın
Semadirek (Samotraki) adasına bakan, Rum ve Türk insanın beraber
yaşadığı küçük kıyı köyü.