Kalede Geçen Ömür Şiiri - Hamiş Mustafa

Babam vardı adı Hafız
Yaşardık kale başında, ıssız
Kar yağardı olmazdı iz
Geçer ömrümüz, sanki biz

Anam vardı adı Zübeyde
Asbablarımız olurdu selede
Geçti ömrümüz toprak evlerde
Su olursa yıkanırdık teşlerde

Eve gidecek yol olmazdı
Soğuk evde durmazdı
Yağmur yağar içeriye sızardı
Mangaldaki közler duvarları bozardı

Akşamları ışıklarımız gazlı lamba
Duvarlarda asılı olur muşamba
Anam yakardı göçmen soba
Babam kül alır giyerdi aba

Bacılarım vardı hepsi güzel
Üstlerinde fistan olurdu evvel
Giyerdik kelikleri yaparlardı özel
Günlerimiz geçti, hayallerimiz gazel.

Mustafa severdi o günleri
Hayalimden çıkmıyor güzellikleri
Konu komşu gönül zenginleri
Yaşar giderdik o günleri.