Kale Düşer Şiiri - Zülfikar Yapar Kaleli

Talih yaver değil ise
Âşık atsan gele düşer
Gaf yapma ki düşüp yese
Kanaatsiz fel’e düşer

Akpınar dert dağlamasın
Kızlar puşi bağlamasın
Ve kadere ağlamasın
Her güzel bir kele düşer.

Gün doğar gülü kavurur
El yeter bülbülü vurur
Yel eser külü savurur
Dal ırganır sele düşer

Gönlündeki gül gümanı
Dilindeki aşk imanı
Dertleri var dert yamanı
Efkâr olur tele düşer

Ak gülleri yakar soğuk
Sesi gelir boğuk boğuk
Gülden bir gül aşka koğuk
Bülbül bahtı lala düşer

Zaferlerle dolu hayat
Şimdi fala bakar heyhat!
Söz ki zehir, fikir bayat
Ak geçinir fala düşer

Bozulunca düzen dirlik
Dile düşer serde erlik
Bizi kardeş yapan birlik
Hayal olur yele düşer

Yüreklere düşen ateş
Yeraltında magmaya eş
İman altı vakitte beş
Beden bir gün sala düşer

Sağır âşık, lâl dil yurdu
Bozulur ya saz akordu
Boz dağların özgür kurdu
Köpekleşir yala düşer

Gönlü kuru dilinde hu
Köleliğe meyyal ruhu
Hayattaki sevdası bu
Kanaatsiz mala düşer

Her vatandaş olsa yansız
Başa gelir şer apansız
Vicdani ret hey vicdansız
Kahramansız pala düşer

Akrep, sülük başın tacı
Birliği yer acı acı
Torun, yeğen, kardeş, bacı
Sahipsiz kız ele düşer

Üç kıtaya sevdalı baş
Eğiliyor yavaş yavaş
On asırdır düşmeyen taş
Bayraksızsa kale düşer
Koca Yurda bela düşer